Sint-Pieterskerk
Ten eerste een gebouw in tertiaire romaanse stijl, bestaande uit een enkel schip, een gevel die voorbij het dak reikt en in het bovenste gedeelte openingen heeft. Verwoest door de protestanten in 1568. Tijdens de restauratie werden twee kapellen toegevoegd, één aan elke kant. Tijdens de revolutie werd de kerk platgebrand.
Het huidige Romeins-Byzantijnse gebouw werd gebouwd in 1875-76, 30 meter lang, 18 meter breed bij het transept en 9 meter hoog van binnen. De kerk was destijds gebouwd voor 33 francs, waarvan 238 door de weduwe van de heer Jacques Bouron. Interieurdecoratie: diverse beelden; a Kruisweg met vierlobbige panelen, glas-in-loodramen. De kapel van Onze-Lieve-Vrouw van Lourdes en de kapel van Sint-Jozef vervolledigen het geheel. De klokken dateren uit 23 en 000. Vroeger was de oude kerk omringd door een begraafplaats. Na de aanleg van de nieuwe begraafplaats bleven de overblijfselen van de eerste tot het eerste derde deel van de 1854e eeuw aan één kant van het plein.
